Zmalowałam kolejny obrazek. Tematyka leśna jakoś ciągle siedzi mi w głowie. Sama chyba nie odważyłabym się wybrać nocą do lasu. Chociaż kto wie. Las cały czas jest dla mnie miejscem pełnym tajemniczości. Za każdym razem, gdy go odwiedzam, czuje się jak w innym świecie. Odnoszę wrażenie, że jestem tam tylko gościem i powinnam uważać, by nie rozgniewać gospodarza. Z ostrożnością stawiam stopy, by nie zdeptać niepotrzebnie jakiejś małej roślinki. Zanim przytulę się do drzewa to grzecznie proszę o pozwolenie. Nigdy nie zostawiam żadnych śmieci. A gdy natrafiam na polankę pełną jagód to czuję się, jakby las oferował mi poczęstunek. 

   Nie wiem, czy byłoby mi tak miło w leśnej głuszy nocą. Za to bohaterka mojej ilustracji bez obaw zwiedza każdy zakamarek, bo ona nie jest tu gościem, ale mieszkańcem. Nie boi się ciemności, bo księżyc oświetla jej drogę. Nie boi się dzikich zwierząt, bo zna je od zawsze. Nie boi się wysokości, bo gałęzie drzew od zawsze służyły jej za najlepsza kryjówkę.

Nigdy chyba nie zdarzyło mi się zrobić takiego jumbo projektu na drutach. Dywaniko-kocyk jest totalnie przytulaskowy i idealne nadaje się, jako towarzysz do wieczornego siedzenia na kanapie. Wzór na ten dywanik pochodzi z Mollie Potrafi - numeru wrzesień/październik 2017. Autorką jest Sincerely Louise, której prace są niesamowite. Zwierzęce trofea robione na drutach? Totalnie szalony pomysł! A tutaj moja wersja "skóry z niedźwiedzia". 

Niedźwiedzie polarne to moje ulubione zwierzęta, mają dla mnie wyjątkowe znaczenie i symbolizują wszystko to, co kocham. Na lewym ramieniu mam też tatuaż z tym zwierzęciem. Bardzo mi przykro, że zostało ich na świecie tak niewiele. Topniejąca Arktyka sprawia, że te zwierzęta mają coraz większe problemy ze zdobyciem pożywienia. Nie chciałabym, by wyginęły. Jednym z moich marzeń jest to, by kiedyś móc się do takiego niedźwiedzia dotknąć (choć nie wiem, czy bym przeżyła takie spotkanie).